*سفید برفی*

...

...

عروسکم از اول عید شروع کردی خودت ایستادی و چند قدم راه رفتی بدون اینکه ما بهت بگیم و این یعنی ترست از راه رفتن ریخت،من و بابا خیلیییییییییییییی  خوشحال شدیم،از فرداشم قدم زدنت بیشتر شد و الان که 16 هستش شما دیگه چهار دست و پا دوست نداری بری بجز چند بار اونم تک و توک،بیشتر دوست داری بدو بدو کنی که میفتی زمین و خودتم خیلی ذوق میکنی که داری راه میری،فدای راه رفتنت بشم عزیزم ...

1 سلام سبز و بهاری به یه دخمل ناز و مامانی،عزیز دلم  یک هفته مونده به عید خاله ها اومدن کمک و با من و بابایی خونرو تمیز کردیم و آماده ی سال جدید شدیم،قبل از تحویل سال زیاد دخمل خوبی نبودی و یه کوچولو اذیتمون کردی،حتی نتونستیم یه صفحه قرآن بخونیم چون میخواستی زود از دستمون بگیری،لحظه ی تحویل سال خیلی لحظه ی قشنگیه و امسال دومین سالی بود که در کنارمون بودی و لحظاتمونو قشنگترکردی با وجود شیطنتات،سفره ی هفت سین رو هم بخاطر اینکه شما دست نزنی و بهم نریزی رو اپن چیدم،هفته ی اول و بامهمونی رفتن و مهمون اومدن گذروندیم باوجود سختی و خستگی خوش گذشت،یکی دو روز تلخ رو هم تجربه کردیم اما،تلخ و شیرین باهمه گل قشنگم،راجع عکس گرفتن بگم که هیچوقت همکار...

                                       مقلب القلوب... بهار رسیده پشت درب خانه هایمان...   بانوی بهار دامنش را آهسته آهسته کشیده بر شانه های شهر... طبیعت قانون زیبایی دارد... تغییر... حالا بعد از گذشت بیست و هفت بهار از زندگی ام می دانم بهار بهتر از پاییز نیست و زمستان شکوهی بیش از تابستان ندارد... تنها٬ آنچه لایق ستایش است شوق « یا مقلب القلوب و الابصار...» که ابتدای هر بهار  قلبم را مالامال از امید می کند و چشمم ...